Radosław Gruca. Data utworzenia: 9 lipca 2016, 14:00. Udostępnij. Jan Żyliński, jeden z najbogatszych ludzi w Wielkiej Brytanii, który chętnie chwali się swoim arystokratycznym pochodzeniemTam gdzie da się żyć: „Wreszcie pokazano prawdę o tym, dlaczego wyjechaliśmy”, „chcemy tylko godnego życia” - czytamy w komentarzach, które pojawiły się pod każdą wzmianką o wyemitowanym niedawno w polskiej telewizji filmie dokumentalnym. Tam gdzie da się żyć opowiada o Polakach, którzy wybrali życie na Wyspach – w Irlandii i Wielkiej Brytanii. Został wyprodukowany przez „Gazetę Polską”.Zobacz też: Strajk imigrantów 20 sierpnia. Najnowsze informacje tylko w "Polish Express"„To świetny dokument pokazujący prawdziwe realia emigracji. Zapewne nie ukaże się nigdy w mediach głównego nurtu. Zbyt mocno podważa mit zielonej wyspy jaką podobno jest Polska. Każdy z nas ma dziesiątki znajomych za granicami kraju i dokładnie wie jak jest. Ten dokument świetnie to ukazuje” - z takim podpisem film jest rozpowszechniany w Wy o nim sądzicie? Obejrzyjcie i zabierzcie głos. Czekamy na Wasze komentarze!Chcesz się z nami podzielić czymś, co dzieje się blisko Ciebie? Wyślij nam zdjęcie, film lub informację na: [email protected] Karaoke: http://zdrowamuzyka.pl/nazamowienie/mp3/na_bia_snie_karaoke.mp3Śpiew:Rafał Błach - zdobywca I miejsca w Przeglądzie Pieśni Patriotycznej VIVA POLONI Czytaliście już pewnie nasz artykuł dotyczących tego, jak to naszych rodaków na emigracji zadziwia specyficzna obyczajowość Brytyjczyków. My jednak odwrócimy kota ogonem i powiemy Wam, jakie polskie zwyczaje i codzienne realia z kraju nad Wisłą zaskakują mieszkańców Wysp. Okazuje się, że to, co dla nas jest normą, dla innych nacji bywa nie do pomyślenia! 1. Uroki polskiej kolei – niektórych rzeczy nie sposób wytłumaczyć… Ten, kto często podróżował w Polsce koleją zapewne zna je wszystkie – aż za dobrze. Anglików natomiast zdumiewa najbardziej numeracja stosowana do określenia peronu i toru, na którym zatrzymuje się dany pociąg. W Wielkiej Brytanii używa się wyłącznie wytycznej dotyczącej numeru toru, co jest znacznym uproszczeniem podczas szukania odpowiedniego stanowiska. Drugim niezrozumiałym dla nich aspektem są przepychanki i zgiełk podczas wsiadania czy wysiadania – jest to kompletna abstrakcja w porównaniu do uporządkowanych brytyjskich kolejek – które stosuje się praktycznie wszędzie. 2. Gaz do dechy! – czyli o pośpiechu i wyprzedzaniu na trzeciego. Ogólnie w UK jest to coś nie do pomyślenia, żeby szarżować na drodze. Zapewne ma to powiązanie z surowymi przepisami kodeksu ruchu drogowego i spoczywającej na kierowcy odpowiedzialności. Jeśli więc sądzicie, że mandaty i sankcje wobec kierujących pojazdami w Polsce są wysokie, to zapewniamy, że dopuszczając się wykroczenia drogowego w Anglii grożą o wiele większe nieprzyjemności i konsekwencje. Brytyjczycy z reguły są przyzwyczajeni do stania w korkach i przestrzegania przepisów drogowych. Nie do końca są też w stanie zrozumieć, dokąd może się ludziom aż tak śpieszyć, że narażają nie tylko swoje, ale i cudze życie na drodze. 3. Polska gościnność bywa krępująca – trochę o zwyczaju ściągania butów Nie zdziwcie się, jeśli Wasz brytyjski gość poczuje się nieco zakłopotany, słysząc bezpośrednie hasło „Nie krępuj się, ściągnij buty i się rozgość”. W wielu domach rodowitych Anglików po prostu nie praktykuje się takiego zwyczaju – choć nie jest to regułą. Można to jednak zauważyć oglądając filmy bądź seriale stricte brytyjskie, że goście zwykle pozostają w obuwiu. Ponoć ma to zapobiegać dyskomfortowi wizytatora, gdy np. spędził w butach wiele godzin i jego skarpetki, cóż.. fiołkami raczej nie pachną, lub gdy gość jest elegancko ubrany i wyglądałby komicznie w kapciach. Co do powszechności zjawiska zdejmowania butów w Polsce, jest kilka teorii. Jedne źródła podają, że sięga on dawnych czasów, gdy społeczeństwo zamieszkiwało chaty, w których podłogę stanowiło zwykłe klepisko – i przetrwał u nas do dziś. Inne natomiast sugerują, że nawyk ten został zaczerpnięty od Azjatów i został utrwalony w Polsce przez Rosjan w czasach PRL-u. 4. Kilka słów o podstawowym savoir-vivre – czyli z czego pijesz kawę? Zapraszając Anglika na kawę łatwo można popełnić kolejną obyczajową gafę, zadając mu pytanie: w czym pijesz kawę – w szklance, filiżance czy w kubku? Cóż, nie ma co ukrywać, że przeciętny Nowak wybierze do „rozpuszczalnej” lub „sypanej” szklankę bądź kubek. Naczynie duże, praktyczne, a jak się stłucze to nie szkoda – może i mało wyrafinowane, ale doceniamy wszystkie jego pozostałe zalety. W Anglii zaś goście podejmowani są zawsze kawą lub herbatą serwowaną w eleganckich porcelanowych lub jako-takich, ale zawsze – filiżankach. Ot co kraj, to obyczaj – jeśli chcemy wyjść z klasą zapraszając Brytyjczyka, dobrze mieć pod ręką kilka filiżanek w domu. 5. Jak odbierają nas Anglicy? Niestety mieszkańcy Wysp, którzy odwiedzili Polskę, oceniają nas dość oschle – ponurzy, oziębli i zdystansowani ludzie, zdarzyło nam się nieraz usłyszeć w UK. Mimo, iż w naszym mniemaniu nie jesteśmy wcale tacy źli. Fakt, lubimy sobie „trochę” ponarzekać i nie mówimy do każdego przechodnia – „Cześć, jak się masz?!” – szczerząc zęby w uśmiechu, gdy nas to najzupełniej w świecie nie interesuje. Pewnie, gdybyśmy angielskim zwyczajem rozprawiali na każdym kroku o pogodzie, poziom naszego narzekania znacznie by wzrósł – więc może to i lepiej? Choć miarkujemy uzewnętrznianie emocji i ważymy słowa wobec obcych, to z reguły jesteśmy rodzinni, pomocni, no i zdarza się, że pracowici – nie ma co narzekać 😉 6. Wigilia i zwyczaj dzielenia się opłatkiem W Polsce utrwalił się według nas piękny zwyczaj Wigilii, którą obchodzimy już 24 grudnia, tuż przed samymi Świętami. Jest to dla Polaków czas, w którym zasiadamy wraz z rodziną do wigilijnej uczty (niegdyś wyłącznie) postnej – celebrujemy ten czas, a po uroczystej kolacji odpakowujemy prezenty i szykujemy się do pasterki oraz Bożego Narodzenia. Drugi dzień Świąt nie ma już tak doniosłego wydźwięku w Polsce, jest to radosna chwila wytchnienia przeznaczona na odpoczynek dla całej rodziny. Anglicy natomiast celebrują Święta 25 grudnia, a 26-ego następuje Boxing Day, czyli cały dzień poświęcony wyłącznie na świętowanie i odpakowywanie prezentów. Musimy także nadmienić, że w UK nie praktykuje się zwyczaju dzielenia opłatkiem, który u nas jest bardzo silnie kultywowany. 7. Święty Mikołaj vs. Santa Claus Pod względem świątecznych tradycji musimy także dodać, że mamy zupełnie odmienne przekonania, co do usposobienia Świętego Mikołaja. Mimo, że przybrał on jeden najbardziej charakterystycznych (i propagowany przez media) wygląd pulchnego staruszka w czerwonym kubraczku, to: w Polsce Święty Mikołaj zwykle oficjalnie przychodzi do domów, rozmawia i odpytuje najmłodszych z wierszyków lub piosenek, po czym wręcza dzieciom długo wyczekiwane prezenty. w Anglii Santa Claus jest niczym agent do zadań specjalnych…? Przychodzi do domu „cichaczem” pod osłoną nocy – wchodząc oczywiście przez komin, a prezenty zostawia dzieciom w specjalnej świątecznej skarpecie lub pod choinką, gdy te smacznie śpią. Oczywiście wielu Mikołajów można również spotkać w okresie świątecznym w centrach i galeriach handlowych oraz deptakach – jest to częsty widok zarówno w UK, jak i Polsce. 8. Poświąteczne odwiedziny duchownego – kolęda Kolejną ciekawostką jest dla Anglików zwyczaj praktykowany przez polskich duchownych – chodzenie po kolędzie w okresie poświątecznym. Na Wyspach duchowni nie składają parafianom okresowych wizyt duszpasterskich i raczej nie zdarza się Brytyjczykowi, aby gościł on proboszcza z lokalnej parafii. Ciężko wytłumaczyć jest mieszkańcowi Wysp procedurę oraz znaczenie, jakie ma udzielane przez duchownego błogosławieństwo dla domowników i domu. Cóż, jest to wizyta, która ma mieć na celu utrzymywanie dobrych relacji z wiernymi i stricte jest uregulowana przez prawo kanoniczne. Co bardziej zajadliwi dopowiedzą, że chodzi też o pewną białą kopertę… 9. Topienie/Palenie Marzanny Ta słowiańska tradycja bardzo intryguje wielu Anglików, przy czym niepokoi ich pod względem dbania o środowisko i wartości wychowawczych. Bo w końcu jaki wzorzec czerpały dzieci przygotowując słomianą kukłę ładnej pani – uosabiającą zimę, którą niegdyś wrzucało się do rzeki lub bezpardonowo paliło…? Cóż, po wejściu Polski do UE zwyczaj ten został w znacznym stopniu złagodzony – najmłodsi z gotową Marzanną robią już zazwyczaj jedynie przemarsz ze śpiewaniem piosenek o końcu zimy. Powinno to nieco uspokoić zatroskanych obywateli Wysp. Zgodzicie się z tą listą? Co jeszcze musieliście tłumaczyć swoim zagranicznym znajomym? Podzielcie się wrażeniami w komentarzach, chętnie przygotujemy rozszerzony spis polskich „dziwactw”, z obecności których nawet sobie nie zdajemy sprawy! Oceń przydatność tego artykułu
Przegląd Sportowy Siatkówka Reprezentacja Polski. Głośno o Polakach. Media piszą o "zemście" na Włochach. Polska w finale mistrzostw Europy w siatkówce pokonała Włochy 3:0 (25:20, 25:21, 25:23). Tym samym Biało-Czerwoni drugi raz w historii zostali mistrzami Europy. Ogromny sukces podopiecznych Nikoli Grbicia dostrzegły zagraniczne
Do rzezi wołyńskiej, nazywanej przez część ekspertów ludobójstwem, doszło w 1943 i 1944 roku. Jak szacują historycy, ukraińscy nacjonaliści (UPA) wymordowali w tym czasie nawet 100 tys. Polaków. By pozbawić naszych rodaków życia, stosowali wręcz nieludzkie metody. Poniżej lista 135 niewyobrażalnych metod, jakie stosowali Ukraińcy: - Wbijanie dużego i grubego gwoździa do czaszki głowy - Zdzieranie z głowy włosów ze skórą (skalpowanie) Zobacz także - Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czaszkę głowy - Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czoło - Wyrzynanie na czole "orła" - Wbijanie bagnetu w skroń głowy - Wyłupywanie jednego oka - Wybieranie dwoje oczu - Obcinanie nosa - Obcinanie jednego ucha - Obrzynanie obydwu uszu - Przebijanie kołami dzieci na wylot - Przebijanie zaostrzonym grubym drutem ucha na wylot drugiego ucha - Obrzynanie warg - Obcinanie języka - Podrzynanie gardła - Podrzynanie gardła i wyciąganie przez otwór języka na zewnątrz - Podrzynanie gardła i wkładanie do otworu szmaty - Wybijanie zębów - Łamanie szczęki - Rozrywanie ust od ucha do ucha - Kneblowanie ust pakułami przy transporcie jeszcze żywych ofiar - Podcinanie szyi nożem lub sierpem - Zadawanie ciosu siekierą w szyję - Pionowe rozrąbywanie siekierą głowy - Skręcanie głowy do tyłu - Robienie miazgi z głowy przez wkładanie głowy w ściski zaciskane śrubą - Obcinanie głowy sierpem - Obcinanie głowy kosą - Odrąbywanie głowy siekierą - Zadawanie ciosu siekierą w szyję - Zadawanie ran kłutych w głowie - Cięcie i ściąganie wąskich pasów skóry z pleców - Zadawanie innych ran ciętych na plecach - Zadawanie ciosów bagnetem w plecy - Łamanie kości żeber klatki piersiowej - Zadawanie ciosu nożem lub bagnetem w serce lub okolice serca - Zadawanie ran kłutych nożem lub bagnetem w pierś - Obcinanie kobietom piersi sierpem - Obcinanie kobietom piersi i posypywanie ran solą - Obrzynanie sierpem genitalii ofiarom płci męskiej - Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską - Zadawanie ran kłutych brzucha nożem lub bagnetem - Przebijanie brzucha ciężarnej kobiecie bagnetem - Rozcinanie brzucha i wyciąganie jelit na zewnątrz u dorosłych - Rozcinanie brzucha kobiecie w zaawansowanej ciąży i w miejsce wyjętego płodu, wkładanie np. żywego kota i zaszywanie brzucha - Rozcinanie brzucha i wlewanie do wnętrza wrzątku - kipiącej wody - Rozcinanie brzucha i wkładanie do jego wnętrza kamieni oraz wrzucanie do rzeki - Rozcinanie kobietom ciężarnym brzucha i wrzucanie do wnętrza potłuczonego szkła - Wyrywanie żył od pachwiny, aż do stóp - Wkładanie do pochwy - waginy rozżarzonego żelaza - Wkładanie do waginy szyszek sosny od strony wierzchołka - Wkładanie do waginy zaostrzonego kołka i przepychanie aż do gardła, na wylot - Rozcinanie kobietom przodu tułowia ogrodniczym scyzorykiem, od waginy, aż po szyję i pozostawienie wnętrzności na zewnątrz - Wieszanie ofiar za wnętrzności - Wkładanie do waginy szklanej butelki i jej rozbicie - Wkładanie do otworu analnego szklanej butelki i jej stłuczenie - Rozcinanie brzucha i wsypywanie do wnętrza karmy dla zgłodniałych świń tzw. osypki, który to pokarm wyrywały razem z jelitami i innymi wnętrznościami - Odrąbywanie siekierą jednej ręki - Odrąbywanie siekierą obydwóch rąk - Przebijanie dłoni nożem - Obcinanie palców u ręki nożem - Obcinanie dłoni - Przypalanie wewnętrznej strony dłoni na gorącym blacie kuchni węglowej - Odrąbywanie pięty - Odrąbywanie stopy powyżej kości piętowej - Łamanie kości rąk w kilku miejscach tępym narzędziem - Łamanie kości nóg w kilku miejscach tępym narzędziem - Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską, obłożonego z dwóch stron deskami - Przecinanie tułowia na wpół specjalną piłą drewnianą - Obcinanie piłą obie nogi - Posypywanie związanych nóg rozżarzonym węglem - Przybijanie gwoździami rąk do stołu, a stóp do podłogi - Przybijanie w kościele na krzyżu rąk i nóg gwoździami - Zadawanie ciosów siekierą w tył głowy, ofiarom ułożonym uprzednio głową do podłogi - Zadawanie ciosów siekierą na całym tułowiu - Rąbanie siekierą całego tułowia na części - Łamanie na żywo kości nóg i rąk w tzw. kieracie - Przybijanie nożem do stołu języczka małego dziecka, które później wisiało na nim - Krajanie dziecka nożem na kawałki i rozrzucanie ich wokół - Rozpruwanie brzuszka dzieciom - Przybijanie bagnetem małego dziecka do stołu - Wieszanie dziecka płci męskiej za genitalia na klamce drzwi - Łamanie stawów nóg dziecka - Łamanie stawów rąk dziecka - Zaduszenie dziecka przez narzucenie na niego różnych szmat - Wrzucanie do głębinowych studni małych dzieci żywcem - Wrzucanie dziecka w płomienie ognia palącego się budynku - Rozbijanie główki niemowlęcia przez wzięcie go za nóżki i uderzenie o ścianę lub piec - Powieszenie za nogi zakonnika pod amboną w kościele - Wbijanie dziecka na pal - Powieszenie na drzewie kobiety do góry nogami i znęcanie się nad nią przez odcięcie piersi i języka, rozcięcie brzucha i wybranie oczu oraz odcinanie nożami kawałków ciała - Przybijanie gwoździami małego dziecka do drzwi - Wieszanie na drzewie głową do góry - Wieszanie na drzewie nogami do góry - Wieszanie na drzewie nogami do góry i osmalanie głowy od dołu ogniem zapalonego pod głową ogniska - Zrzucanie w dół ze skały - Topienie w rzece - Topienie przez wrzucenie do głębinowej studni - Topienie w studni i narzucanie na ofiarę kamieni - Zadźganie widłami, a potem pieczenie kawałków ciała na ognisku - Wrzucenie dorosłego w płomienie ogniska na polanie leśnej, wokół którego ukraińskie dziewczęta śpiewały i tańczyły przy dźwiękach harmonii - Wbijanie koła do brzucha na wylot i utwierdzanie go w ziemi - Przywiązanie do drzewa człowieka i strzelanie do niego jak do tarczy strzelniczej - Prowadzenie nago lub w bieliźnie na mrozie - Duszenie przez skręcanie namydlonym sznurem zawieszonym na szyi, zwanym arkanem - Wleczenie po ulicy tułowia przy pomocy sznura zaciśniętego na szyi - Przywiązanie nóg kobiety do dwóch drzew oraz rąk ponad głową i rozcinanie brzucha od krocza do piersi - Rozrywanie tułowia przy pomocy łańcuchów - Wleczenie po ziemi przywiązanego do pojazdu konnego - Wleczenie po ulicy matki z trojgiem dzieci, przywiązanych do wozu o zaprzęgu konnym w ten sposób, że jedną nogę matki przywiązano łańcuchem do wozu, a do drugiej nogi matki jedną nogę najstarszego dziecka, a do drugiej nogi najstarszego dziecka przywiązano nogę młodszego dziecka, a do drugiej nogi młodszego dziecka, przywiązano nogę dziecka najmłodszego - Przebicie tułowia na wylot lufą karabin - Ściskanie ofiary drutem kolczastym - Ściskanie razem dwie ofiary drutem kolczastym - Ściskanie więcej ofiar razem drutem kolczastym- - Periodyczne zaciskanie tułowia drutem kolczastym i co kilka godzin polewanie ofiary zimną wodą w celu odzyskania przytomności i odczuwania bólu i cierpienia - Zakopywanie ofiary do ziemi na stojąco po szyję i w takim stanie jej pozostawienie - Zakopywanie żywcem do ziemi po szyję i ścinanie później głowy kosą - Rozrywanie tułowia na wpół przez konie - Rozrywanie tułowia na wpół przez przywiązanie ofiary do dwóch przygiętych drzew i następnie ich uwolnienie - Wrzucanie dorosłych w płomienie ognia palącego się budynku - Podpalanie ofiary oblanej uprzednio naftą - Okładanie ofiary dookoła słomą-snopem i jej podpalenie, czyniąc w ten sposób pochodnię Nerona - Wbijanie noża w plecy i pozostawienie go w ciele ofiary - Wbijanie niemowlęcia na widły i wrzucanie go w płomienie ognia - Wyrzynanie żyletkami skóry z twarzy - Wbijanie dębowych kołków pomiędzy żebra - Wieszanie na kolczastym drucie - Zdzieranie z ciała skóry i zalewanie rany atramentem oraz oblewanie jej wrzącą wodą - Przymocowanie tułowia do oparcia i rzucanie w nie nożami - Wiązanie - skuwanie rąk drutem kolczastym - Zadawanie śmiertelnych uderzeń łopatą - Przybijanie rąk do progu mieszkania - Wleczenie ciała po ziemi, za nogi związane sznurem - Przybijanie małych dzieci dookoła grubego rosnącego drzewa przydrożnego, tworząc w ten sposób tzw. "wianuszki". Źródło: Opracownie dr. Aleksandra Kormana w: Na Rubieży (Nr 35, 1999 r.)
http://www.emigracja.org.ukPraca w Anglii pozwala rozszerzyć horyzonty na różne rzeczy które są dla Polaków dziwne i nieznane. Obsługa kibelka w Anglii bez i
Eurowizja Junior 2023 już za nami. Finał międzynarodowego konkursu odbył się w Nicei, a Polskę reprezentowała na nim Maja Krzyżewska. Widzowie Eurowizji nie kryją jednak rozczarowania
O sprawie piszą brytyjskie media. W ramach programu StreetTweets, który polega na przeprowadzaniu ankiet publicznych i nagrywania ciekawych materiałów wideo, tym razem zapytano Brytyjczyków – ale także przedstawiciel innych nacji – jakie jest ich zdanie o polskiej mniejszości na Wyspach.Tu mówi Londek, czyli obraz Polaka w Anglii 17 lutego 2013 17:30 Poniżej artykuł o polskiej kulturze w Londynie (nazywanym przez najnowszych imigrantów Londkiem). Wszystko mówi sam tytuł The song about my Warsaw. Walking carefree, I would like to find the trace of my strolls. To walk Marszałkowska Street aimlessly. To look at the Vistula river at the bridge. To go to the Alleys by the tram 9. To get interwoven with the crowd at Nowy Świat 1. And to see you laughing to me Warsaw.